Bourgondië – wat wil een mens meer? Misschien wat minder spierpijn!

Dag Lily,

Vanmorgen zijn we toch maar snel vertrokken. De dame van de camping was bijzonder lief, maar het weer was grijs en ook een beetje de atmosfeer. Wel grappig dat ze meteen doorhad hoe een kleine voeten je had. Haar dochter had hetzelfde probleem en ze vraagt me pardoes of ik gemakkelijk schoenen voor jou vind… Niet echt en ineens komt ze aandraven met twee paar schoentje, gesloten en sandaaltjes: al een beetje gedragen, maar ze passen perfect! Tof he!!

Ik heb eigenlijk nood aan een rustdag, maar ik hoop dat op een iets toffere locatie te doen met wat meer faciliteiten op de camping, zoals een wasmachine 😉

In Chalon sur Saône is de volgende IMG_6540camping en als de benen slecht zijn, houden we daar op. Blijkt het echter toch maar een dure “stadscamping” te zijn. Niet zo ons ding. De volgende camping ligt echter onder Buxy dus dan wordt het wel een hele lange trip! En tijdens de lunch begint het mega hard te regenen. Oei oei! Ik zet nog net snel je prinsessenwagen onder de luifel van de pizzeria. We wachten tot het over is en meteen is het al 15u. Fietsen maar!

Ook vandaag fietsen we samen met Elma en Kaya. Als je wakker bent babbel je met de hond naast je, of je lacht hem uit. Één van de twee 😂

De route wordt mooier, echt super mooi. Naar dit deel van de route had ik al lang uitgekeken en het beantwoordt aan al mijn verwachtingen. Prachtig!

Ik vergeet bijna met kapotte vermoeide benen. Ook de rug is moe en mijn armen en elke dag ontdek ik wel ergens een nieuwe blauwe plek. Twee en halve week geleden kon ik met moeite de fiets recht houden. Alles bibberde. Nu kan ik al een hand lossen en zelfs mijn drinkfles nemen. Het heeft twee weken geduurd alvorens ik op de trappers kon fietsen dus alle voorgaande heuvels waren altijd zittend op het zadel… zwaar. Fietsen met dat gewicht: je hele lijf wordt getraind. Ik heb zelf tussenribspierpijn!

De route tussen Givry en Buxy is gewoonweg een fietssnelweg. Bangelijk goede asfalt, geen auto in de buurt en het uitzicht over de vele wijnvelden is adembenemend.

Na 55km bereiken we de camping. Hier blijven we twee nachtjes. Na 6 volle dagen fietsen, is het tijd voor een pauze. Mijn lichaam geraakt sowieso al niet meer gerecupereerd. Dus hopelijk brengt de rustdag soelaas. In totaal hebben we nu 712km gefietst.

We kruipen de tent in en op de achtergrond speelt een coverband muziek. Best veel sfeer op de camping, maar wel heel koud: slechts 10 graden. Jij hebt het warm in je dubbbele slaapzak: img_6607eerst jouw babyslaapzak en daarenboven een slaapzak van jouw en mijn fleece.

Slaapzacht liefje

Mama***

Plaats een reactie